martwe urodziny w 23 tygodniu

ďťż

grazami - 19.07.2004 19:20
martwe urodziny w 23 tygodniu
Witajcie!
Muszę się z kimś podzielić moim żalem. Dwa tyg. temu w 23 tyg. urodziłam martwego synka. Wiedzieliśmyże to chłopiec i już wcześniej nadaliśmy mu imię Szymuś. W 22 tyg. odeszły mi wody i tak naprawdę niewielkie były szanse na uratowanie dziecka. Nie mogę sie z tym pogodzić bo tak ardzo Go już kochałam. Poród też był koszmarem, była sobota więc lekarz dyżurny był zniecierpliwiony. Twierdził że to nie poród a ja histeryzuję, nawet nie badali tetna dziecku. Prawdopodobnie od rana nie żyło a oni wstrzmywali jeszcze poród. Nie wiem jak sobie radzić mąż mnie wspierał i wysłuchiwał ale teraz już próbuje zapomnieć a ja nie potrafię. Moźe ktoś mnie pocieszy.

Katarzynka001 - 19.07.2004 21:32

Bardzo współczuję....Jestem z Tobą i Twoim mężem,pomodlę się za Twojego aniolka...
Kaśka

skrzydlata - 19.07.2004 21:50

Jak Cię mam pocieszyć ?? Nie wiem !!! Nie potrafię !!! Sama straciłam dwa tygodnie temu w 18 tyg. ciąży córeczkę... więc wiem co czujesz... ale pocieszyć ... to ponad moje siły...
Pozostaje nam chyba tylko wiara, że następnym razem będzie dobrze !!! Trzymajcie się ...

Misia i Aniołek 29-06-2004 r

Aggulka - 20.07.2004 07:55

Mogę tylko powiedzieć, że jestem z Tobą... Przytulam Cię mocno. Potrzeba czasu... Będzie lepiej, uwierz mi. Nie chodzi o to, żeby zapomnieć, ale żeby nauczyć się z tym żyć, a tego nauczy Cię czas. Zostań tu z nami, razem łatwiej sobie poradzić.
Pozdrawiam, Agata

eddyta - 20.07.2004 09:05

Witaj
Kochana Grazami, kazda z nas na tym forum na pewno chcialaby Cie bardzo przytulic i byc z Toba blisko abys poczula, ze Cie rozumiemy. Mysle ze slowa, ktore do Ciebie teraz kierujemy choc troche pomogą ukoic Twoj bol. Ja prawie 5 tygodni temu tez strcailam swojego dzidziusia, umarł :((. Teraz musisz byc dzielna, placz Ci na pewno pomoze, mi pomagał, płakałam kiedy tylko mialam ochote.
Mąż na pewno caly czas jest z Toba, wspiera Cie, kocha, pamietaj, ze on przezywa to na swoj sposob i na pewno tez potrzebuje Twojej bliskości, czułości, zrozumienia. Na tym forum jestesmy wszystkie dla siebie, takze kiedy bedziesz miala tylko ochote porozmawiac, wywalic swoj bol i zal....pisz...pisz...pisz.
Mi to forum bardzo pomoglo, zobaczylam ze nie jestem sama w swoim nieszczesciu i ze kazda z nas potrafi druga wspomoc chocby ciepłymi słowami, słowami pocieszenia, zrozumienia, doradzenia. Tu poczujesz na nowo cheć ponownej ciąży, a to najlepsze lekarstwo na to, by ból powoli mijał. Zostaną Ci wspomnienia szczęścia i chwili kiedy byłas ze swoim malenstwem.
W koncu tak jak inne dziewczyny na tym forum, zobaczymy ponownie dwie kreski na teście i bedziemy zyły przyszłością.
Przytulam Cię mocno.

Edyta i Aniołek 16.06.2004r

tynka - 20.07.2004 14:18

Witaj kobietko. Jeśli przyżywa się coś takiego jak Ty teraz niestety trzeba sobie samemu to w sobie poukładać. Wiem jakie to trudne bo sama to przyżyłam. Cieszyłam się moimi aniołakmi o wieke krócej niż Ty ale ból jest zawsze taki sam. Musisz być silna tylko dlatego żeby znów się podnieść i starać się o kolejnego smerfa, który na pewno czeka gdzieś w kolejce żeby do Ciebie przyjść. Głowa do góry, choć wiem że jest to w takich chwilach jedna z najtrudniejszych rzeczy na świecie. Jestem z Tobą!!!!!!

ewaw - 20.07.2004 16:12

Kochana Grazami!
Bardzo , bardzo Ci współczuję !!! Wiem co czujesz, bo w kwietniu straciłam synka w 16 tyg. Chciałabym Cię teraz mocno przytulić i wiem , że zrozumiałybyśmy się bez słów. Wypłacz swój ból, bo to pomaga. Pozdrawiam Cię bardzo gorąco i nie trać nadziei!

JaEwa - 20.07.2004 16:15

Kochana,
bardzo mi przykro, czas i tylko czas może nam pomóc...musimy nauczyć się z tym żyć- innej rady nie ma. Ja swoją córeczkę straciłam w 30 tygodniu. Kocham ją bardzo i tak zawsze już będzie, ale zaczynam myśleć o przyszłości, ponieważ już niedługo zaczynam starania o rodzeństwo mojej malutkiej.
Przytulam Cię ciepło
EwA

ewaw - 20.07.2004 17:06

Droga Ewo!
Śledzę Twoje losy odkąd się tu pojawiłam czyli od końca maja.Może to dziwne ale często myślę o Tobie. Może dlatego, że w tym samym czasie straciłyśmy nasze dzieci (kwiecień), może to samo imię, a może dlatego że Tobie jako pierwszej odważyłam się odpisać opisując swoja historię(w maju) Nawet Grazami odpisywałyśmy w tym samym czasie. Więc w sierpniu może też " w tym samym czasie" będziemy "działać"
Pozdrawiam Cię bardzo gorąco:) :)
Ewa

Aggulka - 20.07.2004 17:22
Do Ew...
A ja obu Wam życzę najserdeczniej spełnienia marzeń i to jak najszybciej. Dosyć już cierpienia...
Pozdrawiam, Agata

JaEwa - 20.07.2004 20:17

Jest jeszcze jedna Ewa- "ewa500", ale ona musi czekać ze staraniami jeszcze miesiąc dłużej od nas....ale to nie ma problemu, najpierw my dołączymy do Aggulki, a potem ona miesiąc po nas...
pozdrawiam
EwA

mayorka - 21.07.2004 09:22

Kochana! Bardzo mi przykro że tak się stało [img]/images/forum/icons/frown.gif[/img]! Ale nie jesteś sama, jesteśmy z Tobą!
Ani Twój maż, ani Ty nigdy nie zapomnicie....I chyba nigdy się z tym do końca nie pogodzicie...Po pewnym czasie będziecie troszkę inaczej na to patrzeć.... Ale będziecie o tym pamiętać...
Choć stratę synka przeżyłam prawie rok temu (33 t.c.), pamietam dokladnie jak to bylo...
Zachowanie Twojego męża nie wynika z tego, że chce zapomnieć, on chce sobie jakoś z tym wszystkim poradzić. Po prostu faceci przeżywaja takie tragedie nieco inaczej, ale wierz mi boli go nadal...Nadal Cię wspiera, cierpi razem z Tobą, tylko w inny sposób. Być może wynika to z tego, ze uświadomił sobie już to, co i Ty będziesz musiała sobie wkrótce uświadomić: czas plynie dalej, a rozpacz, nawet największa nie cofnie tego co się stało - taka to już okrutna prawda, nie mozemy cofnąć czasu.
Musicie żyć dalej... Im szybiej pozbierasz się po tej tragedii, tym szybciej będziesz mogła starac się o kolejne dziecko! Pamiętaj o tym - mi ta myśl pomogła, dodała siły. Tobie też tego życzę...Trzymam za Ciebie kciuki, abyś jak najszybciej pozbierała się po tym wszystkim i abyśmy za parę miesięcy mogły na forum przeczytać post z uśmieszkiem obwieszczający, że znowu zostaniesz mamą !
Asia
P.S. Zachowania lekarza nie będę komentować, jeżeli Cię to pocieszy, to również nie miałam szczęścia do lekarza, który był wtedy na dyżurze...Nie wiem po co takie gnojki wybieraja ten zawód [img]/images/forum/icons/mad.gif[/img]

mayorka - 21.07.2004 09:32
Do Ew...i innych
Z niecierpliwością czekam na Wasze suwaczki ! I mam też nadzieję, że za pięć miesięcy będę dopingować Waszym brzuszkom z dzidziem na rękach [img]/images/forum/icons/smile.gif[/img] !

jola72 - 21.07.2004 19:02

Jest mi straszliwie przykro :( Wiem, że to boli :(( nie staraj się zapomnić o tym, bo te straszne przeżycia w najmniej oczekiwanym czasie powrócą, bo będą tkwić gdzieś głęboko w podświadomości , staraj oswoić się z tą myślą a będzie lepiej. Ja tak staram się robić. Rozmawiam ze znajomymi o tym, a także tu na forum i myślę, że "wygadanie się" jest najlepszym lekarstwem. Tłumienie w sobie nic nie da. Grunt to nie załamywać się! Zobaczysz w końcu się uda i zaświeci dla Was słoneczko i przyleci bocian z Maleństwem. Uszka do góry a wszystko się ułoży. Sciskam mocno

Jola

atarasa - 23.07.2004 15:50

Boże, skąd ja to znam... też 22 tydz, tez weekend, też zniecierpliwiony lekarz i ponoć ja "rozhisteryzowana"... tylko to była córeczka.... :((((( Ściskam Cię mocno i przepraszam, że nie udało mi się pocieszyć....

Agnieszka (mama dwóch aniołków)

aga30 - 24.07.2004 13:55

Witam
Bordzo mi przykro, że Twój synek musiał odejść, ból po takiej stracie jast wielki, i wcale tak szybko nie mija, mój synek zmarł 7 miesięcy temu a ciągle to pamiętam jakby to wydarzyło się wczoraj, zawsze bedzie ze mną
Życzę Ci aby tem ból jak najszybciej zmienił się w pragnienie drugiego dzidziusia

Aga i Dawidek aniołek (10.12.2003)

mimim0 - 30.07.2004 20:38

Witam
Niestety nie moge Cie pocieszyc, sama przezylam cos podobnego. Moj synek,Robert, urodzil sie martwy w 40 tygodniu :( To bylo ponad rok temu... Jedno co moge doradzic to nie przechodzic przez to samej. Ja zamknelam sie w sobie i nie pozwalalam sobie pomoc, chociaz tej pomocy potrzebowalam...
Teraz mam juz po co zyc...jestem w 26 tyg ciazy i mam nadzieje, ze wszystko bedzie dobrze, bo straty kolejnego dziecka nie przezyje...

Mania - 24.08.2004 22:35

witaj Grażynko!!

Czytam i nie wierzę, że tak mogą postepować lekarze!!! Brak słów. Mam nadzieję, że teraz czujesz się już troszkę lepej i że wyjaśniono już dlaczego tak wcześnie rozpoczął sięporód.
Ja jestem po dwóch poronieniach - na szczęście w tym całym nieszczęściu w 7 i 13 tyg a nie tak daleko jak TY ale zabieg usówania tych cioąż to koszmar!! Na żywca praktycznie bez znieczulenia, dlatego gdy miałam rodzić moją Marysię zdecydowałam, że nie będę rodzić w moim pięknym Koninie tylko wybiorę się do Ponania na Polną i tam w razie czego ,gdyby coś było nie tak to wiem że dzieciekem zajmą się najlepsej bo mają najlepszy w Polsce oddzial neonantologiczny. Na szczęście nie bylo potrzeby kozystania z tego odziału ale widziałam zdjęcia na których pokazywano dzieci takie jak Twoje, które po urodzeniu dało się jeszcze uratować. Napisz co u Ciebie? Czy zmieniłaś gina?Czy robisz jakieś badania??
Sory,zę tak chaotycznie piszę

Marzenka i

Marysia ur16.01.2004

Mania - 24.08.2004 22:47

witaj, strasznie przykro mi się zrobiło gdy przeczytałam że straciłas dziecię w 40 tygodniu, koszmar nad koszmary, czuć ruchy czuć że zaraz będzie i nagle go nie ma!!
Ale cieszę się że teraz znów jesteś w ciąży i gorąco trzymam kciuki i wierżę, zę się uda!!!!
mi się udało na dole postu to właśnie moje dziecię, moja córcia Marysia, wreszcie po dwóch poronieniach( siedzi na kolanach babci)
ŻyczęCi tak zdrowego i radosnego dziecka jak moja mała!!!!!

Marzenka i

Marysia ur16.01.2004

grazami - 25.08.2004 12:41

Po tym jak odeszły mi wody specjalnie pojechałam do kliniki do Wrocławia bo tak radził mi mój gin. bo tam też jest super oddział dla noworodków. Jednak nie dawali szansy takiemu małemu dziecku, ponoć jest to możliwe dopiero w 26 t.c. Myślę, że oni wiedzieli, że raczej nie ma szans na uratowanie dziecka. Niestety po tygodniu dostałam zakażenia i dziecko zmarło. Potem doczytałam w internecie, że tak dzieje się najczęściej, rzadko kiedy uda się potrzymać ciążę więcej niż tydzień od odpłynięcia wód.
Próbuję jakoś się pozbierać w końcu trzeba żyć ale jest różnie.

pozdrawiam cieplutko

musiolik - 25.08.2004 16:47

dołączam się do Ciebie, dokładnie wiem co czujesz
Ja w tym roku w styczniu. w 6 miesiącu ciązy straciłam też synka, i też Szymusia. I też słyszałam że histeryzuję, że nie ja pierwsza i nie ostatnia, świnie! mi nie dali ani go ani zobaczyć. Nadal połakuję w poduchę i myślę o nim codzień. Jaki by teraz był, jak wyglądał... Mimo strachów i obaw o kolejną ciążę rozpoczęłam starania o nową dzidzię...mam nadzieje że teraz bedzie OK i te dwie kreski jak najszybciej się ukażą.
Życze sobie i wam wszystkich jak najszybszych ciąż, zakończonych udanym porodem zdrowego maluszka :)

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

slaveofficial.keep.pl

"cowboy,mama,i,cowboy,corka.php">Cowboy mama i cowboy córka :) "ile,planujecie,karmic,karmicie,karmilyscie.php">ile planujecie karmić/karmicie/karmiłyście piersią "tempo,rozwoju,a,sposob,karmienia,cos,oprocz.php">Tempo rozwoju a sposób karmienia (coś oprócz cyca) "czy,mozna,na,cellulit,krem,z,kofeina,jesli.php">czy mozna na cellulit krem z kofeina jesli karmie "jak,dlugo,trwa,karmienie,waszych,pociech.php">Jak długo trwa karmienie Waszych pociech? "karmienie,drugiego,malucha,przy,pierwszym.php">Karmienie drugiego malucha przy pierwszym "pomozcie,mi,opory,psychiczne,przed,karmieniem.php">pomozcie mi - opory psychiczne przed karmieniem "jak,zakonczyc,lub,ograniczyc,nocne,karmienia.php">Jak zakończyć lub ograniczyć nocne karmienia "chyba,powoli,konczy,sie,karmienie.php">Chyba powoli kończy się karmienie.... "sens,dyskusji,o,sposobie,karmienia.php">sens dyskusji o sposobie karmienia

Pokrewne

. : : .

Darmowy hosting zapewnia PRV.PL