Przyjacielskie relacje z własnym dzieckiem
Milla - 05.01.2008 19:06
Przyjacielskie relacje z własnym dzieckiem
Jakie powinny według Was być relacje z dzieckiem? Czy ta zależność powinna być bardziej pionowa, bliska relacjom szefa podwładnym czy bardziej pozioma, bliska relacji dwójki przyjaciół?
Mnie się wydaje że najlepiej, gdyby ta linia przebiegałą "pochyło" - uważam że rodzic powinien być przyjacielem swojego dziecka, dawać mu oparcie, starać się je zrozumieć. Z drugiej strony rodzic musi być rodzicem, to on jest odpowiedzialny za dziecko więc decyzja w wielu kwestiach po prostu musi należeć do niego. Wynika mi z tego że rodzic powinien być i przyjacielem i autorytetem, jednak mam wrażenie że (przynajmniej dla mnie) nie jest to łatwe...
Wydaje mi się ze jestem dobrym przyjaciele swojego dziecka. Dawno przed urodzeniem Michałka ustanowiłam sama dla siebie kilka zasad których będę się trzymać wychowując dziecko:
1. otoczyć je miłością, dużo przytulać i mówić że kocham - by czuło się kochane
2. stworzyć taką atmosferę by wiedziało ze może przyjść z każdym problemem, traktować poważnie każdy jego problem
3. szanować - nigdy nie obrażać, nie wyśmiewać, nie straszyć
Nie łamię tych zasad, myślę że pomogły mi zbudowac fajną, przyjacielską relację z synkiem. Trudniej natomiast przychodzi mi być autorytetem. Główny powód jest taki że bywam niekonsekwentna jeśli chodzi o zakazy i kary..
Jak to jest u Was? Łatwo jest Wam ustalić tą granicę? Jak wyglądają Wasze relacje z dziećmi w powyższym kontekście?
vieshack - 05.01.2008 19:16
u mnie jest jak u Ciebie - mam z Niną raczej bardziej kumpelską relację, czasem trochę przeszkadza mi to egzekwować różne rzeczy ale poprawiłam się z konsekwencją i jest lepiej ;)
Myślę że bez relacji szef-podwładny tez można być dla dziecka autorytetem. Staram się unikać bycia "szefem" który nie znosi sprzeciwów, mam duży niesmak do takich stosunków - całe życie miałam takie z własnymi rodzicami :/
GOHA - 05.01.2008 19:35
Mam takie same zasady jak Ty. Szczytem moich marzeń jest być dla synka i przyjacielem i autorytetem. Wiem także, że wyznaczenie granic jest niezbędne dla jego prawidłowego rozwoju. Saram się więc moje decyzje uzasadniać i tłumaczyć (nienawidzę postawy "nie bo nie"), obecnie taki dialog jest prostszy niż 2 lata temu.
Milla - 05.01.2008 19:38
Cytat:
Napisał vieshack
Staram się unikać bycia "szefem" który nie znosi sprzeciwów, mam duży niesmak do takich stosunków - całe życie miałam takie z własnymi rodzicami :/
u mnie było podobnie - zwłaszcza moja mama lubiła rządzić, nakazywać i nadzorować, nazywaliśmy ją nawet czasem kapralem :) Chyba stąd moja niechęć do nakazów i zakazów, choć czasem są konieczne :)
Milla - 05.01.2008 19:41
Cytat:
Napisał GOHA
Mam takie same zasady jak Ty. Szczytem moich marzeń jest być dla synka i przyjacielem i autorytetem. Wiem także, że wyznaczenie granic jest niezbędne dla jego prawidłowego rozwoju. Saram się więc moje decyzje uzasadniać i tłumaczyć (nienawidzę postawy "nie bo nie"), obecnie taki dialog jest prostszy niż 2 lata temu.
Gosiu, z tego co obserwuję to jestescie z synkiem przyjaciółmi i jednocześnie potrafisz być stanowcza i konsekwentna. A ja dużo się uczę od Ciebie w tej kwestii :)
GOHA - 05.01.2008 19:50
Cytat:
Napisał Milla
potrafisz być stanowcza i konsekwentna. A ja dużo się uczę od Ciebie w tej kwestii :)
No co Ty?? Myślę, że nie jestem najlepszym przykładem.
Figa - 05.01.2008 21:04
A jaka to jest relacja przyjacielska z dzieckiem?
GOHA - 05.01.2008 22:45
Cytat:
Napisał Figa123
A jaka to jest relacja przyjacielska z dzieckiem?
Jak wynika z wątku - pozioma.
kika210 - 05.01.2008 23:06
Moje dziecko nazywa mnie ostatnio "mama-policjant" - to chyba mówi wszystko;)
Nie przeginam w żadną ze stron, moja mama była bardziej koleżanką niż mamą dla mnie i to tez nie do końca jest dobre, jak wspominam po latach...
Staram się być konsekwentna, wszystko tłumaczyć, a jednocześnie pozwalać Adzie czasem na podjęcie samodzielnie decyzji.
Figa - 05.01.2008 23:13
Dopytam więc - co to jest relacja pozioma?
Kamelia - 06.01.2008 11:29
Cytat:
Napisał Figa123
Dopytam więc - co to jest relacja pozioma?
Przyjacielska. ;)
ciapa - 06.01.2008 11:50
:) temat rzeka i pod wzgledem psychologicznym i filozoficznym.
Przyjaciół dziceci znajda sobie wsród rówiesników, a ja wsód swoich znajomych, ja mam byc matką :)
To bardzo fajne powiedzieć, ze dziecko jest moim kumplem, tyle, że zalezy co sie przez to rozumie...przyjaciele są bardzo mocno właczeni w nasze zycie, obarczamy ich czesto dużą odpowiedzialnoscia, wciagami ich w nasze problemy, oczekujemy od nich pomocy w poradzeniu sobie z problemami, porady, pocieszenia - nie mozna czymś takim obarczac dziecka bo nie jest w stanie tego udźwignąć.
Mamy być rodzicami, nie twierdzę, że posagami, które zawsze zgrywaja twardzieli, ale ma od nas bic bezpieczeństwo i zdecydowanie - to daje dziecku mocna baze - i jak mi jest źle to ide sie wypłakac do przyjaciółki, a przy dziecku jestem odwazna :)
a jesli chodzi o sama relacje to w moim przypadku nie jest ona autorytarna, a zdecydowanie demokratyczna. Z tym, że tomy z mezem jesteśmy rodziciami i do nas należy ostateczna decyzja, ale zdanie dziecka jest rozwazane i brane pod uwage :)
kasiek74 - 06.01.2008 11:58
moje refleksje..
chyba taki jest model- matki teraz:)
wiekszosc z nas chyba przyjela takie zasady postepowania i przestrzega jej w wiekszym stopniu i wdraza w zycie
dzieci sa inaczej wychowywane zdecydowanie
jak wspomne moje relacje z rodzicami...na pewno nie bylam uswiadamiana, ze jestem kochana, zdecydowanie malo rozmow bylo tych, ktore dla mnie mialy ogromne znaczenie, a tak naprawde byly glupiutkie wtedy- ale chodzi o fakt
jakos mam teraz wrazenie, ze bylam zdana na sama na siebie ..we wszystkich decyzjach zyciowych - wybor szkoly, potem pracy, potem 22 lata -wyjazd do usa na 5 lat-szkola zycia na maxa
sam fakt ze opiekowalam sie siostra o 13 lat mlodsza od samego poczatku, bo mama wrocila do pracy po macierzynskim...na zmiany wiec kapanie, karmienie, przewijanie, spacery, a nawet wizyty lekarskie bylo naszym obowiazkiem(siostra 2 lata starsza) - na ojca nie mozna bylo liczyc-mial swoje zycie alkoholowe
automatycznie moje dziecinstwo i dojrzewanie bylo skrocone do minimum-
sorry ze moze troche nie na temat ...ale tak sobie uswiadomilam jak zupelnie inna matka jestem dla Marty niz byla moja mama
ahimsa - 06.01.2008 15:47
Musi wiedzieć, "kto tu rządzi";) - chodzi mi o to, że dziecko sorki- ale nie może być "kapitanem statku". MY od tego jesteśmy.
Ale nic nie stoi na przeszkodzie, by jednocześnie się kumplować. Byle nie przekraczać granic. Myślę, że udaje mi się coraz bardziej wchodzić w te relacje przyjacielskie z Matem. To mądry gość, z którym można pogadać.
beamama - 06.01.2008 19:02
Przyjacielskie relacje z 5 - latkiem?
Wg mnie o takich bardziej można mówić w przypadku rodzic-dziecko dorosłe.
DOROTA27 - 06.01.2008 20:21
czytalam kiedys, ze rodzic powienien byc autorytetem, a nie kolega..ale przyjazn przyjaznia, wiec najlepiej znalezc zloty srodek
Milla - 07.01.2008 07:28
Cytat:
Napisał ciapa
:) To bardzo fajne powiedzieć, ze dziecko jest moim kumplem, tyle, że zalezy co sie przez to rozumie...przyjaciele są bardzo mocno właczeni w nasze zycie, obarczamy ich czesto dużą odpowiedzialnoscia, wciagami ich w nasze problemy, oczekujemy od nich pomocy w poradzeniu sobie z problemami, porady, pocieszenia - nie mozna czymś takim obarczac dziecka bo nie jest w stanie tego udźwignąć.
Mamy być rodzicami, nie twierdzę, że posagami, które zawsze zgrywaja twardzieli, ale ma od nas bic bezpieczeństwo i zdecydowanie - to daje dziecku mocna baze - i jak mi jest źle to ide sie wypłakac do przyjaciółki, a przy dziecku jestem odwazna :)
Ciapa, dzięki za tą wypowiedź. Dopiszę bo rzeczywiście tego nie sprecyzowałam: pisząc wiadomość miałam na myśli nie to, że to dziecko ma być moim przyjacielem, opoką i oparciem.
Miałam na myśli to, że to JA chcę być dla niego opoką i oparciem. Chcę mu zapewnić poczucie bezpieczeństwa, nie tylko przez to że o nie dbam w sensie fizycznym, ze zapewniam mu byt i dobre warunki rozwoju. Chcę by miało świadomość że jest przez nas szanowane, może przyjść do mnie z każdym problemem, ze otrzyma wsparcie, pocieszenie. A przez przyjacielski kontakt z dzieckiem rozumiem przede wszystkim bliską i serdeczną więź.
Dla przykładu - w moim domu rodzinnym ciągle słyszałam że dzieci i ryby głosu nie mają, co wolno wojewodzie...i tak dalej. Moja mama bez skrępowania czytała moje pamietniki, uważała że jestem jej dzieckiem więc ona ma do tego prawo. Z problemami wolalam nie przychodzić, bo zanim wytłumaczyłam sprawę dostawalam burę. Ciągle bylam pouczana i kontrolowana. Nawet teraz gdy jestem dorosła moja mama nie może się pozbyć tego nawyku kontrolowania - przychodząc do mnie pierwsze co robi to sprawdza czy mam porządek...Nie daj Bóg jakiś talerz w zlewie to już słysze że mogłabym się lepiej starać.
Reasumując - chciałabym by moje stosunki z dzieckiem układały się jednak inaczej.
Cytat:
Napisał ciapa
...a jesli chodzi o sama relacje to w moim przypadku nie jest ona autorytarna, a zdecydowanie demokratyczna. Z tym, że tomy z mezem jesteśmy rodziciami i do nas należy ostateczna decyzja, ale zdanie dziecka jest rozwazane i brane pod uwage :)
to tak jak i u nas :)
Milla - 07.01.2008 07:48
Cytat:
Napisał beamama
Przyjacielskie relacje z 5 - latkiem?
Wg mnie o takich bardziej można mówić w przypadku rodzic-dziecko dorosłe.
Zgadzam się z Tobą, o przyjaźni między rodzicem a dzieckiem można mówić raczej dopiero wtedy gdy to drugie jest już dorosłe. Jednak taka przyjaźń nie bierze się z niczego - wynika chyba jakoś z tego co było wcześniej. Łatwiej chyba taką przyjaźń stworzyć wiedząc że rodzić nigdy wcześniej nie zawiódł, że dotrzymywał słowa, że był chętny do rozmowy i znajdował na nią czas.
Oglądałam niedawno rozmowę z nianią - opowiadała o mamie 12-latki która przyszła do niej skarząc się że nie mają z córką dobrego kontaktu, że córka nie chce z nią rozmawiać. Niania spytała mamę - kiedy ostatnio rozmawiała z córką. Mama dziewczynki na to: wczoraj, pytałam ją co było w szkole. A kiedy rozmawiała z córką na inne tematy? Mama z trudem przypomniała sobie że było to około 2 lata temu. Niania podsumowala tę sprawę tak, ze kontakt między tą mamą a córką zacząl się przerywać dużo wcześniej tylko ze mama tego nie zauważyła.
Beatko, pisze to żeby lepiej wytłumaczyć co mam na mysli, nie osobiście do Ciebie. Kazda mama na pewno chce mieć jak najlepszy kontakt z dzieckiem, ja też. Wiem po prostu że mojej mamie ta akurat rzecz nie wyszła i nie chciałabym popełnić jej błędu, dlatego przywiązuję do tej sprawy dużą wagę.
inti - 07.01.2008 09:37
ja niestety chyba jestem raczej kapralem...nie pozwalam Juli na podejmowanie zbyt wielu decyzji, bo nie jestem pewna, czy do tego dorosła. Staram sie z nią rozmawiać jak najwięcej, ale ona zwykle nie ma ochoty, więc takie rozmowy są chyba troszkę bez sensu. CZęsto ją przytulam, chwalę za każdą właściwie zrobioną rzecz, mówię, że ją kocham itp. ale równocześnie nie odpuszczam - więc ciągłe wojny o sprzątanie, o porządne jedzenie, o to, zeby uważać na małą Zosię i nie "przydeptywać " jej przez nieuwagę.
Złośnica jest straszliwa, wystarczy nie dać jej tego, co chce w danej sekundzie i już awantura gotowa - tzn będzie równocześnie robić wszystko, zeby mnie wyprowadzić z równowagi i równocześnie ignorować moje wyjaśnienia....
więc mimo, że obiecuję sobie codziennie - "jutro już sie na nią nie zezłoszczę, nie nakrzyczę itp" zwykle mi nie wychodzi.
także nasze relacje są mocno skomplikowane....
beamama - 07.01.2008 12:17
Rozumiem :)
aanna - 07.01.2008 15:40
Cytat:
Napisał Milla
Wydaje mi się ze jestem dobrym przyjaciele swojego dziecka. Dawno przed urodzeniem Michałka ustanowiłam sama dla siebie kilka zasad których będę się trzymać wychowując dziecko:
1. otoczyć je miłością, dużo przytulać i mówić że kocham - by czuło się kochane
2. stworzyć taką atmosferę by wiedziało ze może przyjść z każdym problemem, traktować poważnie każdy jego problem
3. szanować - nigdy nie obrażać, nie wyśmiewać, nie straszyć
Nie łamię tych zasad, myślę że pomogły mi zbudowac fajną, przyjacielską relację z synkiem. Trudniej natomiast przychodzi mi być autorytetem. Główny powód jest taki że bywam niekonsekwentna jeśli chodzi o zakazy i kary..
Pod tym co napisałas podpisuje sie obiema rekoma.
co do konsekwencji to wydaje mi sie iz ROBERT WIE ZE W SPRAWACH POWAŻNYCH NIC U MNIE NIE PODLEGA DYSKUSJI jest raz wytłumaczone i koniec, w błahych sprawach czasem odpuszczam.
U mnie najwazniejszy jest punkt nr 1 bo jakos nie pamietam aby mama mnie duzo przytulała jako dziecko:( nie mowie ze nie robila tego wcale, ale takich uczuc mi brakowało
co do pnktu nr dwa to staram sie dać Robiemu do zrozumienia ze nie ma pytan TABU zawsze i wszedzie moze zapytac o wzystko, zawsze go wysłucham i mu odpowiem na kazde pytanie
aniah13 - 07.01.2008 16:12
Cytat:
Napisał inti
ja niestety chyba jestem raczej kapralem...nie pozwalam Juli na podejmowanie zbyt wielu decyzji, bo nie jestem pewna, czy do tego dorosła. Staram sie z nią rozmawiać jak najwięcej, ale ona zwykle nie ma ochoty, więc takie rozmowy są chyba troszkę bez sensu. CZęsto ją przytulam, chwalę za każdą właściwie zrobioną rzecz, mówię, że ją kocham itp. ale równocześnie nie odpuszczam - więc ciągłe wojny o sprzątanie, o porządne jedzenie, o to, zeby uważać na małą Zosię i nie "przydeptywać " jej przez nieuwagę.
Złośnica jest straszliwa, wystarczy nie dać jej tego, co chce w danej sekundzie i już awantura gotowa - tzn będzie równocześnie robić wszystko, zeby mnie wyprowadzić z równowagi i równocześnie ignorować moje wyjaśnienia....
więc mimo, że obiecuję sobie codziennie - "jutro już sie na nią nie zezłoszczę, nie nakrzyczę itp" zwykle mi nie wychodzi.
także nasze relacje są mocno skomplikowane....
u nas bardzo podobnie niestety :(
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plslaveofficial.keep.pl
|
|
| Pokrewne |
"cowboy,mama,i,cowboy,corka.php">Cowboy mama i cowboy córka :)
"ile,planujecie,karmic,karmicie,karmilyscie.php">ile planujecie karmić/karmicie/karmiłyście piersią
"tempo,rozwoju,a,sposob,karmienia,cos,oprocz.php">Tempo rozwoju a sposób karmienia (coś oprócz cyca)
"czy,mozna,na,cellulit,krem,z,kofeina,jesli.php">czy mozna na cellulit krem z kofeina jesli karmie
"jak,dlugo,trwa,karmienie,waszych,pociech.php">Jak długo trwa karmienie Waszych pociech?
"karmienie,drugiego,malucha,przy,pierwszym.php">Karmienie drugiego malucha przy pierwszym
"pomozcie,mi,opory,psychiczne,przed,karmieniem.php">pomozcie mi - opory psychiczne przed karmieniem
"jak,zakonczyc,lub,ograniczyc,nocne,karmienia.php">Jak zakończyć lub ograniczyć nocne karmienia
"chyba,powoli,konczy,sie,karmienie.php">Chyba powoli kończy się karmienie....
"sens,dyskusji,o,sposobie,karmienia.php">sens dyskusji o sposobie karmienia
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plepicusfuror.xlx.pl
| . : : . |
|
